Peganum harmala گیاهی است که در مناطق نیمه خشک رشد می کند. تصور می شود همه قسمت های گیاه سمی است و در حیوانات اهلی مسمومیت شدید ایجاد می کند. سندرم های گوارشی و عصبی در حیواناتی که میزان زیر دوز کشنده گیاه را مصرف می کنند مشاهده شده است. دانه اسپند از زمان های دور به عنوان ضدانگل و ضدعفونی کننده کاربرد داشته است. این دانه ها به دلیل وجود مجموعه ای از مواد آلکالوئیدی Beta-carbolines MAIO's خواص متعددی از جمله ضدمیکروب، ضدقارچ و ضدانگل روده ای دارد. آلکالوئیدها ترکیبات آلی ازت دار هستند که در اکثر نباتات وجود دارند و دارای خاصیت بازی بوده و نقش های متعددی در گیاهان انجام می دهد. آنزیم های مختلفی در تشکیل آلکالوئیدها نقش دارند که مهمترین آن ها تیوکینازها، اکسیژنازها، متیل ترانسفرازها، آمینواسید دکربوکسیلازها و ترانس آمینازها هستند. بتاکربولین های ساده محرک سیستم اعصاب مرکزی بوده و متوقف کننده مونوآمینواکسیداز، کشنده پروتوزوآ، و در مقابله با عفونت های ویروسی و میکروبی موثر می باشد. هارمین و هارمالین عامل هالوسینوژنیک هستند. دانه اسپند دارای آلکالوئیدهای بسیاری است که اکثر آن ها مشتق شده از تریپتوفان و آنترانیلیک اسیداست. اکثر این آلکالوئیدها خاصیت کند کننده ضربان قلب را دارند و در مورد کپک ها، باکتری ها و انگل های روده کشنده می باشند. آلکالوئیدهای بتاکربولین اسپند شامل: Harmaline, Harmalol, Harmol, Isoharmine, Harmidine, Harmalacine, Rvine, The hydrodrohamine, Harmalacinine, Harmalacidine, Harmalanine و آلکالوئیدهای کینازولین اسپند شامل: Deoxy pegamine, Deoxy vasicinon, Deoxy Peganidine, Dipeyine, Peganine, Pegamine, Isopeganidine, Vasicinone, Vasicine می باشند.